Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Spodziewałem się, że fotografowanie inspirowane Zapisem socjologicznym, będzie dużo prostsze.

Fotografowałam pana, który jest wdowcem. Zdjęcie zdjęciem, ale on potrzebował pogadać – więc żeśmy pogadali.

Zawsze pytałam, czy chcą ode mnie w zamian jakieś specjalne zdjęcie, jako prezent.

Przez tydzień codziennie robiłam jedno zdjęcie – nie rozstawałam się z aparatem i statywem.

Przyszłam do znajomych, a ostatecznie wylądowałem u osób, których nigdy wcześniej nie spotkałam.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Sień, izba i komora. Typowa chata w tamtych czasach. Płot się przewalił, to na ławeczce się garnki suszyło.