Na zdjęciach zamiast telewizorów, coraz częściej są ekrany komputerów. Pokoiki są małe, a ściany puste.

Fotografowałam osoby, które znam, nierzadko bardzo dobrze, albo bardzo długo – na przykład 15 lat. Ale nigdy nie byłam u nich w domu.

Na zdjęciu jest moja znajoma, której nie widziałam siedem lat. Ta fotografia była okazją do ponownego spotkania.

To syćko nasze na tym zdjęciu. I moja babcia siedzi sobie z wnuczkiem swoim, my pewnie w polu byliśmy.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Ta kołyska nadal jest u nas w domu.

Komuś się powodziło, taki rowerek!

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Nie było łazienek, nikt nie chorował, nie było grypy żołądkowej, w jednej bańce czysta woda, w drugiej brudna.