Ta kołyska nadal jest u nas w domu.

Tak jak wtedy mam stanąć? Ze chrztu wtedy przyszliśmy, z kościoła. Teraz córka ma 32 lata.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Babcia poprowadziła mnie do sąsiadki, ona do swojej sąsiadki, a ona dalej. I tak już poszło.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Teraz starsi ludzie często mieszkają ze swoimi dziećmi. Mają tam często tylko pokoik, ale i tak aranżują przestrzeń po swojemu.

Fotografowałam osoby ze spuszczonym wzorkiem – to mnie różni do Zofii Rydet. Chciałam, aby te osoby zachowały to spojrzenie dla siebie.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.