Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Szafa wbudowana w ścianę pomiędzy dwoma izbami – charakterystyczna, dużo osób tak tu miało

Przez cztery tygodnie fotografowania nosiłam przy sobie codziennie wydruki zdjęć z Zapisu, aby pokazywać je moim bohaterom.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Ta pani miała mi tyle do opowiedzenia, że umówiłyśmy się na kolejne spotkanie.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

Fotografowałam osoby, które znam, nierzadko bardzo dobrze, albo bardzo długo – na przykład 15 lat. Ale nigdy nie byłam u nich w domu.

To prawdziwa gozdowska chałupa.