Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Umówiłem się z panią, która była najstarsza w miejscowości. Nie zdążyłem – zmarła przed naszym spotkaniem.

Ta już ma dziś troje dzieci

Ja wtedy miałam 7 lat.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

To była okazja, aby spotkać się z tymi, których znam, ale mam dla nich mało czasu oraz z tymi, których nie znałam, a teraz chcę do nich wracać.

Najważniejszy jest czas – ważne, aby dla fotografowanych osób mieć czas, bo to on buduje zaufanie.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Poszłam sfotografować sąsiada, u którego nie byłam 25 lat. On mnie kiedyś na ramie roweru wiózł do komunii.