Fotografowanie stało się dla mnie okazją do odnowienia znajomości z osobami, z którymi nie widziałem się od lat.

To była okazja, aby spotkać się z tymi, których znam, ale mam dla nich mało czasu oraz z tymi, których nie znałam, a teraz chcę do nich wracać.

Zastanawiam się co na te moje zdjęcia powiedziałaby Zofia Rydet – czy zaakceptowałaby je dzisiaj w swoim cyklu?

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Na moje przyjście, założyła strój krakowski i powitała mnie wierszem.

Ta kołyska nadal jest u nas w domu.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Umawiałem się z nimi na spotkanie, a nie na fotografowanie – zdjęcie robiłem przy okazji.

Na zdjęciu jest moja znajoma, której nie widziałam siedem lat. Ta fotografia była okazją do ponownego spotkania.

Ta już ma dziś troje dzieci