Umówiłem się z panią, która była najstarsza w miejscowości. Nie zdążyłem – zmarła przed naszym spotkaniem.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Poszłam sfotografować sąsiada, u którego nie byłam 25 lat. On mnie kiedyś na ramie roweru wiózł do komunii.

Szafa wbudowana w ścianę pomiędzy dwoma izbami – charakterystyczna, dużo osób tak tu miało

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Tego domu już nie ma

To była okazja do tego, aby poznać ludzi, z którymi na co dzień pracuję.

Na zdjęciach zamiast telewizorów, coraz częściej są ekrany komputerów. Pokoiki są małe, a ściany puste.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.