We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Starsze osoby często odmawiają zdjęcia. Zofii Rydet było łatwiej, bo sama była starsza.

O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Na moje przyjście, założyła strój krakowski i powitała mnie wierszem.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

To była okazja do tego, aby poznać ludzi, z którymi na co dzień pracuję.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Tak jak wtedy mam stanąć? Ze chrztu wtedy przyszliśmy, z kościoła. Teraz córka ma 32 lata.