Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Osoby, które fotografowałam pytały „Co mam robić?” – wszystkich prosiłem o położenie dłoni na stole lub kolanach.

Umawiałem się z nimi na spotkanie, a nie na fotografowanie – zdjęcie robiłem przy okazji.

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Ta dziewczyna sama usiadła na łóżku w ten sposób – chciała powtórzyć gest, który zobaczyła na zdjęciu z Zapisu, które jej pokazałem.

Na zdjęciach zamiast telewizorów, coraz częściej są ekrany komputerów. Pokoiki są małe, a ściany puste.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy