Ujmijcie tak, aby było widać tę starodawną kuchnię. Bo to zaraz takich nie będzie wcale.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Kwoka na jajkach siedziała u Pabiana. Teraz to nie do pomyślenia, a wtedy się na zimę kwokę brało do domu, aby ciepło miała.

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

Ja wtedy miałam 7 lat.

Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.

Najkrótsze spotkanie trwało godzinę. A zdarzało się, że spędziliśmy razem pół dnia.

Jest zupełnie inaczej, gdy osoby pozują w mieszkaniach, które są wynajęte, nie są do końca ich przestrzeniami.