Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Umawiałem się z nimi na spotkanie, a nie na fotografowanie – zdjęcie robiłem przy okazji.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Ta dziewczyna sama usiadła na łóżku w ten sposób – chciała powtórzyć gest, który zobaczyła na zdjęciu z Zapisu, które jej pokazałem.

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

Na moje przyjście, założyła strój krakowski i powitała mnie wierszem.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Starsze osoby często odmawiają zdjęcia. Zofii Rydet było łatwiej, bo sama była starsza.

Fotografowałam osoby ze spuszczonym wzorkiem – to mnie różni do Zofii Rydet. Chciałam, aby te osoby zachowały to spojrzenie dla siebie.