Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Fotografowałam osoby, które znam, nierzadko bardzo dobrze, albo bardzo długo – na przykład 15 lat. Ale nigdy nie byłam u nich w domu.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Ja wtedy miałam 7 lat.

Szafa wbudowana w ścianę pomiędzy dwoma izbami – charakterystyczna, dużo osób tak tu miało

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.