Tak jak wtedy mam stanąć? Ze chrztu wtedy przyszliśmy, z kościoła. Teraz córka ma 32 lata.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Sień, izba i komora. Typowa chata w tamtych czasach. Płot się przewalił, to na ławeczce się garnki suszyło.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Starsze osoby często odmawiają zdjęcia. Zofii Rydet było łatwiej, bo sama była starsza.

Wózek był dla bliźniaczek, taki szeroki, jak mały fiat, kupiliśmy go w Warszawie.

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Fotografowanie stało się dla mnie okazją do odnowienia znajomości z osobami, z którymi nie widziałem się od lat.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Ta kołyska nadal jest u nas w domu.