O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Tak jak wtedy mam stanąć? Ze chrztu wtedy przyszliśmy, z kościoła. Teraz córka ma 32 lata.

Nie było łazienek, nikt nie chorował, nie było grypy żołądkowej, w jednej bańce czysta woda, w drugiej brudna.

Babcia poprowadziła mnie do sąsiadki, ona do swojej sąsiadki, a ona dalej. I tak już poszło.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

Zastanawiam się co na te moje zdjęcia powiedziałaby Zofia Rydet – czy zaakceptowałaby je dzisiaj w swoim cyklu?

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

Ta kołyska nadal jest u nas w domu.