Niedawno się przeprowadziłam. Pomyślałam, że to dobry pomysł, aby poznać swoich sąsiadów.

Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.

Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Komuś się powodziło, taki rowerek!

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Na zdjęciu jest moja znajoma, której nie widziałam siedem lat. Ta fotografia była okazją do ponownego spotkania.

Ja wtedy miałam 7 lat.

Mimo, że dobrze znam te osoby, a w ich domach bywałam, to zwróciłam uwagę na takie rzeczy, których nie zauważyłam nigdy wcześniej.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.