Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Spotkanie zaczęliśmy od obejrzenia filmu o Zofii Rydet. Potem poszło już łatwo.

Wydawało mi się, że sfotografować pięć osób to bułka z masłem. Teraz nie mogę pojąć, jak Zofia Rydet dała radę sfotografować ich tysiące.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Komuś się powodziło, taki rowerek!

Niedawno się przeprowadziłam. Pomyślałam, że to dobry pomysł, aby poznać swoich sąsiadów.

Dzięki temu projektowi zajrzałam do domu, małej chaty, którą często mijam i która zawsze mnie intrygowała.

Ujmijcie tak, aby było widać tę starodawną kuchnię. Bo to zaraz takich nie będzie wcale.

Ta pani miała mi tyle do opowiedzenia, że umówiłyśmy się na kolejne spotkanie.