Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

Pierwszą rzeczą było wspólne oglądanie zdjęć Zofii Rydet. Opowiadałam o tym, jak ona pracowała, co robiła. I to wszystkich przekonywało.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

Wózek był dla bliźniaczek, taki szeroki, jak mały fiat, kupiliśmy go w Warszawie.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.

Nie było łazienek, nikt nie chorował, nie było grypy żołądkowej, w jednej bańce czysta woda, w drugiej brudna.