Fotografowanie stało się dla mnie okazją do odnowienia znajomości z osobami, z którymi nie widziałem się od lat.

Pierwszą rzeczą było wspólne oglądanie zdjęć Zofii Rydet. Opowiadałam o tym, jak ona pracowała, co robiła. I to wszystkich przekonywało.

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Na zdjęciu jest moja znajoma, której nie widziałam siedem lat. Ta fotografia była okazją do ponownego spotkania.

O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Ten pan zgodził się na zdjęcie, a ja w zamian obiecałam, że pomogę umyć mu okna.

Dzięki temu projektowi zajrzałam do domu, małej chaty, którą często mijam i która zawsze mnie intrygowała.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.