Nie chciałam kopiować tego, jak pracowała Zofia Rydet. Chciałam, aby to było też trochę moje, dokumentalne, ale nie do końca.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Ta kołyska nadal jest u nas w domu.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

To była okazja, aby spotkać się z tymi, których znam, ale mam dla nich mało czasu oraz z tymi, których nie znałam, a teraz chcę do nich wracać.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Zanim zrobiłam zdjęcie, jeszcze zbiegła po buty, aby na zdjęciu nie być w kapciach.

Osoby, które fotografowałam pytały „Co mam robić?” – wszystkich prosiłem o położenie dłoni na stole lub kolanach.

Spodziewałem się, że fotografowanie inspirowane Zapisem socjologicznym, będzie dużo prostsze.

To prawdziwa gozdowska chałupa.