Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Ten pan zgodził się na zdjęcie, a ja w zamian obiecałam, że pomogę umyć mu okna.

Przyszłam do tej pani, ale zanim zrobiłyśmy zdjęcie, czekałam ponad godzinę – mówiła, że „rychtuje się do fotografii”.

Moi bohaterowie sami wybierali sobie miejsce do zdjęcia – takie, aby czuli się w nim dobrze.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

To była okazja, aby spotkać się z tymi, których znam, ale mam dla nich mało czasu oraz z tymi, których nie znałam, a teraz chcę do nich wracać.

O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Fotografowałam pana, który jest wdowcem. Zdjęcie zdjęciem, ale on potrzebował pogadać – więc żeśmy pogadali.

Komuś się powodziło, taki rowerek!