Ta pani miała mi tyle do opowiedzenia, że umówiłyśmy się na kolejne spotkanie.

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Ja wtedy miałam 7 lat.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Jest zupełnie inaczej, gdy osoby pozują w mieszkaniach, które są wynajęte, nie są do końca ich przestrzeniami.

To była okazja do tego, aby poznać ludzi, z którymi na co dzień pracuję.

O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.