Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Zanim zrobiłam zdjęcie, jeszcze zbiegła po buty, aby na zdjęciu nie być w kapciach.

Babcia poprowadziła mnie do sąsiadki, ona do swojej sąsiadki, a ona dalej. I tak już poszło.

Mimo, że dobrze znam te osoby, a w ich domach bywałam, to zwróciłam uwagę na takie rzeczy, których nie zauważyłam nigdy wcześniej.

Tego domu już nie ma

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Zastanawiam się, czy gdyby Zofia Rydet fotografowała dzisiaj, to czy robiłaby to w kolorze?