O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Ta już ma dziś troje dzieci

Niedawno się przeprowadziłam. Pomyślałam, że to dobry pomysł, aby poznać swoich sąsiadów.

Wózek był dla bliźniaczek, taki szeroki, jak mały fiat, kupiliśmy go w Warszawie.

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

Ten pan zgodził się na zdjęcie, a ja w zamian obiecałam, że pomogę umyć mu okna.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Nie było łazienek, nikt nie chorował, nie było grypy żołądkowej, w jednej bańce czysta woda, w drugiej brudna.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.