Fotografowałam osoby ze spuszczonym wzorkiem – to mnie różni do Zofii Rydet. Chciałam, aby te osoby zachowały to spojrzenie dla siebie.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Najkrótsze spotkanie trwało godzinę. A zdarzało się, że spędziliśmy razem pół dnia.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Ta dziewczyna sama usiadła na łóżku w ten sposób – chciała powtórzyć gest, który zobaczyła na zdjęciu z Zapisu, które jej pokazałem.

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.

Ta już ma dziś troje dzieci

Na zdjęciach zamiast telewizorów, coraz częściej są ekrany komputerów. Pokoiki są małe, a ściany puste.

To prawdziwa gozdowska chałupa.