Tego domu już nie ma

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

Teraz starsi ludzie często mieszkają ze swoimi dziećmi. Mają tam często tylko pokoik, ale i tak aranżują przestrzeń po swojemu.

Sądziłem, że ludzie powinni być sztywni, nie ruszać się. Ale w galerii Zofii Rydet zobaczyłem, że fotografowane dzieci się ruszają, rozrabiają – więc nie rezygnowałam z tych kadrów.

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Przez cztery tygodnie fotografowania nosiłam przy sobie codziennie wydruki zdjęć z Zapisu, aby pokazywać je moim bohaterom.