Umawiałem się z nimi na spotkanie, a nie na fotografowanie – zdjęcie robiłem przy okazji.

Ja wtedy miałam 7 lat.

Babcia poprowadziła mnie do sąsiadki, ona do swojej sąsiadki, a ona dalej. I tak już poszło.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

To była okazja do tego, aby poznać ludzi, z którymi na co dzień pracuję.

To było dla mnie wyzwanie. Taki pretekst, aby się sprawdzić, aby pokonać nieśmiałość.

Ja dobrze pamiętam tę panią, ona tu u mnie się zatrzymała. Ja nie wiedziałam co ona robi. Kiedyś do kuchni weszła, zapytała czy może zdjęcie zrobić, ja akurat z pracy wróciłam. I takie zdjęcie mam.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Wózek był dla bliźniaczek, taki szeroki, jak mały fiat, kupiliśmy go w Warszawie.