Spotkanie zaczęliśmy od obejrzenia filmu o Zofii Rydet. Potem poszło już łatwo.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Na zdjęciu jest moja znajoma, której nie widziałam siedem lat. Ta fotografia była okazją do ponownego spotkania.

Komuś się powodziło, taki rowerek!

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Na poczcie jest bezwzględny zakaz robienia zdjęć, trzeba mieć zgodę naczelnika, musiała to zrobić z zaskoczenia.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

Zastanawiam się, czy gdyby Zofia Rydet fotografowała dzisiaj, to czy robiłaby to w kolorze?