Fotografowałam osoby, które znam, nierzadko bardzo dobrze, albo bardzo długo – na przykład 15 lat. Ale nigdy nie byłam u nich w domu.
Ujmijcie tak, aby było widać tę starodawną kuchnię. Bo to zaraz takich nie będzie wcale.
Przyszłam do znajomych, a ostatecznie wylądowałem u osób, których nigdy wcześniej nie spotkałam.
Szafa wbudowana w ścianę pomiędzy dwoma izbami – charakterystyczna, dużo osób tak tu miało
Zofia Rydet pracowała techniką, która w jej czasach była dostępna, tania i prosta. Dzisiaj dostępna, tania i prosta jest fotografia cyfrowa – to jest kontynuacja jej podejścia.
Tego domu już nie ma
Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.
Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.
Zrobiliśmy zdjęcie, a potem on usiadł i zaczął pokazywać mi swoje rodzinne fotografie. I to było prawdziwe spotkanie.
Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.
„To coś, co zostanie” – powiedziała Zofia Rydet o fotografiach, które wykonała podczas pracy nad cyklem Zapis Socjologiczny. To „coś, które zostało” stało się dla nas inspiracją i wyzwaniem do rozpoczęcia projektu będącego współczesną kontynuacją, a zarazem interpretacją Zapisu Socjologicznego. Coś, co zostanie to otwarta galeria internetowa, która pozwala na oglądanie i dołączanie współczesnych fotografii nawiązujących do Zapisu Socjologicznego. To eksperyment, który pozwala sprawdzić, co w pomyśle i sposobie pracy Zofii Rydet jest do dziś aktualne, a co się zmieniło; co nadal inspiruje, a co domaga się refleksji; co było ważne wtedy, a co jest istotne teraz.
Jeśli lubisz robić zdjęcia – bez względu na to, czy profesjonalnie, czy amatorsko; Jeśli sądzisz, że fotografia może być pretekstem do spotykania się z ludźmi – znajomymi i nieznajomymi; Jeśli lubisz wyzwania; Jeśli masz chęć spojrzeć na swoje codzienne otoczenie w niecodzienny sposób; Jeśli masz ochotę na udział w eksperymentalnym projekcie, który opiera się na wspólnych założeniach, ale pozwala na indywidualną pracę… … zapraszamy Cię do współtworzenia galerii Coś, co zostanie. W galerii znajdują się zdjęcia wykonane przez osoby w różnym wieku, pochodzące z różnych miejsc w Polsce, z dużych miast i małych miejscowości. Dla części z nich fotografia jest zawodem, dla innych pasją, dla innych jeszcze czynnością zupełnie okazjonalną. Najważniejsze jest dla nas doświadczanie sytuacji fotografowania jako spotkania z drugą osobą – rodzaj wymiany, współpracy i dialogu, który ma szansę zaistnieć między osobami znajdującymi się po dwóch stronach obiektywu. Istnienie galerii jest pretekstem do tego, aby zwrócić uwagę na to, co bywa na co dzień niezauważane, mijane, na co brakuje czasu. To okazja, aby się zatrzymać, porozmawiać, umówić na spotkanie i wykonanie zdjęcia ze znajomymi i nieznajomymi, a przy okazji – na wspólny obiad, słuchanie historii, oglądanie wnętrz i przedmiotów. Zdjęcia tworzą zbiór, który może być rozwijany wspólnie – przez wiele osób, w różnych miejscach, w tym samym czasie. Jeśli chcesz dołączyć do galerii zdjęcia wykonanie przez siebie, przeczytaj nasze Zasady Galerii – Coś co zostanie.
Zapis socjologiczny to projekt totalny – zakładający tworzenie zbioru, który nie ma końca. Zofia Rydet tworzyła Zapis samodzielnie, wykonując tytaniczną, autorską pracę, która może być – w pewnym sensie i we współczesnych warunkach – kontynuowana. Jest inspiracją do refleksji nie tylko nad rzeczywistością, która minęła, ale też nad tą, która trwa – w tym nad rolą fotografii w jej rozumieniu, poznawaniu, oglądaniu. Dopiero teraz – doczekawszy epoki Internetu, mediów cyfrowych i społecznej komunikacji – Zapis socjologiczny Zofii Rydet może być zaprezentowany w całości, a tym samym zachęcać do nowych refleksji i interpretacji. W 2013 roku premierę miał portal www.zofiarydet.com, na którym udostępniona została pierwsza część zdigitalizowanego archiwum Zapisu socjologicznego liczącego kilkanaście tysięcy fotografii – kolekcja, która nie mogła być wcześniej zaprezentowana w całości, po pierwsze dlatego, że sama autorka nie zdążyła jej opracować (Zofia Rydet zmarła w 1997 roku), po drugie dlatego, że żadna przed-internetowa forma publikacji (album, wystawa) nie udźwignęłaby ogromu materiału złożonego z fotografii, na których każde wnętrze i każdy człowiek wydają się być równie ważni. Narzędzia internetowe pozwalają obejrzeć Zapis w całości, a współczesny kontekst (nowe media, sieci społecznościowe, rosnąca popularność Creative Common) wydobywają z niego nowy potencjał – pomysłu, który choć ma jedną autorkę, może być inspiracją do działania kolektywnego, dziejącego się równocześnie w wielu miejscach, będącego doświadczeniem i współpracą wielu osób. To, co wydaje się w nim najciekawsze, to z jednej strony, używanie fotografii jako narzędzia osobistego spotkania i wzajemnego poznawania, z drugiej zaś, możliwość intencjonalnego, kolektywnego tworzenia wizualnego archiwum współczesności.
2013:
Paweł Biedrzycki, Kamila Buturla, Paweł Dudziak, Kornelia Głowacka-Wolf, Weronika Idzikowska Ewelina Kątny, Piotr Komajda, Monika Kozub, Aneta Krefta-Maciejowska, Iwona Kubica, Michał Kwapisiewicz, Karola Mech, Paweł Niemczak, Mateusz Piątkowski, Julia Skórzyńska-Ślusarek, Aneta Urban, Katarzyna Wieczorek, Bartek Wiejaczka, Marcin Wojciech, Anna Wołoch, Grzegorz Ziemiański
2015:
Magdalena Cudzich, Martyna Antolak, Alicja Rzadkosz, Julia Stanek, Zuzanna Szczypkowska, Aleksandra Szczypkowska, Dawid Gondek, Julia Sikoń, Gabriela Początek, Paulina Wojtanek, Karolina Bukowska, Natalia Zatłokiewicz, Katarzyna Kuźnik, Mateusz Szylar, Ewa Jakielaczek, Izabela Hryniewicka, Maria Niemczak, Patrycja Szpytna, Joanna Niemczak, Wiktoria Buczek, Anna Warzęcha, Aleksandra Talaga, Andżelika Brandys, Beata Kłapcia, Aleksandra Domagała, Karolina Podsiadło, Monika Kawecka, Julia Armańska, Klaudia Malicka, Patrycja Pańtak, Katarzyna Wawrzusiak, Zuzanna Domagała, Martyna Gryz, Ewelina Tarka, Karolina Koryta, Dawid Dymon, Filip Owca, Gabriela Miś, Aleksandra Sierak, Andrzej Chmielowski
2016:
Karolina Aleksandrowicz, Julia Bolechowska, Gabriela Czubin, Aleksandra Haras, Konrad Kraus, Kamila Krygicz, Aleksandra Kwiatkowska, Bernadeta Poniedziałek, Kamil Potaczek, Sara Pyrtek, Aleksandra Róg, Daniel Ryan, Aleksandra Skwarek, Marcin Sroka, Alicja Stróżak, Weronika Wronka, Julia Wujec, Weronika Zaręba
Agnieszka Pajączkowska (Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”)
Zofia Augustyńska-Martyniak (Fundacja im. Zofii Rydet)
Coś, co zostanie to działanie zapoczątkowane dzięki współpracy z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę” oraz Fundacją Sztuk Wizualnych, przy okazji projektu digitalizacji „Zapisu socjologicznego” Zofii Rydet. Przez kolejne lata kontynuowany, rozwijany i modyfikowany.
