Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Zawsze pytałam, czy chcą ode mnie w zamian jakieś specjalne zdjęcie, jako prezent.

Moi bohaterowie sami wybierali sobie miejsce do zdjęcia – takie, aby czuli się w nim dobrze.

Spotkanie zaczęliśmy od obejrzenia filmu o Zofii Rydet. Potem poszło już łatwo.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Kiedyś w tej jednej izbie mieszkało siedem osób. Teraz ta pani została sama.

Zrobiliśmy zdjęcie, a potem on usiadł i zaczął pokazywać mi swoje rodzinne fotografie. I to było prawdziwe spotkanie.