Fotografowałam pana, który jest wdowcem. Zdjęcie zdjęciem, ale on potrzebował pogadać – więc żeśmy pogadali.

Wózek był dla bliźniaczek, taki szeroki, jak mały fiat, kupiliśmy go w Warszawie.

Starsze osoby często odmawiają zdjęcia. Zofii Rydet było łatwiej, bo sama była starsza.

Ujmijcie tak, aby było widać tę starodawną kuchnię. Bo to zaraz takich nie będzie wcale.

To była okazja do tego, aby poznać ludzi, z którymi na co dzień pracuję.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Przyszłam do tej pani, ale zanim zrobiłyśmy zdjęcie, czekałam ponad godzinę – mówiła, że „rychtuje się do fotografii”.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Zawsze pytałam, czy chcą ode mnie w zamian jakieś specjalne zdjęcie, jako prezent.