Najważniejszy jest czas – ważne, aby dla fotografowanych osób mieć czas, bo to on buduje zaufanie.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Tego domu już nie ma

Zawsze pytałam, czy chcą ode mnie w zamian jakieś specjalne zdjęcie, jako prezent.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Fotografowałam osoby ze spuszczonym wzorkiem – to mnie różni do Zofii Rydet. Chciałam, aby te osoby zachowały to spojrzenie dla siebie.

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.