Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Dzięki temu projektowi zajrzałam do domu, małej chaty, którą często mijam i która zawsze mnie intrygowała.

Spotkanie zaczęliśmy od obejrzenia filmu o Zofii Rydet. Potem poszło już łatwo.

O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

Poszłam sfotografować sąsiada, u którego nie byłam 25 lat. On mnie kiedyś na ramie roweru wiózł do komunii.

Tego domu już nie ma

Ta już ma dziś troje dzieci

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.