To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

Dzięki temu projektowi zajrzałam do domu, małej chaty, którą często mijam i która zawsze mnie intrygowała.

Ta już ma dziś troje dzieci

Wózek był dla bliźniaczek, taki szeroki, jak mały fiat, kupiliśmy go w Warszawie.

Umówiłem się z panią, która była najstarsza w miejscowości. Nie zdążyłem – zmarła przed naszym spotkaniem.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.