Moi bohaterowie sami wybierali sobie miejsce do zdjęcia – takie, aby czuli się w nim dobrze.

Komuś się powodziło, taki rowerek!

Zastanawiam się, czy gdyby Zofia Rydet fotografowała dzisiaj, to czy robiłaby to w kolorze?

Pokazywałem starszym osobom książkę Obecność – bo tam też są sfotografowani starzy ludzie. To ich przekonywało.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Osoby, które fotografowałam pytały „Co mam robić?” – wszystkich prosiłem o położenie dłoni na stole lub kolanach.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Umówiłem się z panią, która była najstarsza w miejscowości. Nie zdążyłem – zmarła przed naszym spotkaniem.