Pokazywałem starszym osobom książkę Obecność – bo tam też są sfotografowani starzy ludzie. To ich przekonywało.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Ta już ma dziś troje dzieci

Sień, izba i komora. Typowa chata w tamtych czasach. Płot się przewalił, to na ławeczce się garnki suszyło.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Jest zupełnie inaczej, gdy osoby pozują w mieszkaniach, które są wynajęte, nie są do końca ich przestrzeniami.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Na zdjęciach zamiast telewizorów, coraz częściej są ekrany komputerów. Pokoiki są małe, a ściany puste.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.