Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Zofia Rydet pracowała techniką, która w jej czasach była dostępna, tania i prosta. Dzisiaj dostępna, tania i prosta jest fotografia cyfrowa – to jest kontynuacja jej podejścia.

Zrobiłam zdjęcie, ale nie chciał się zgodzić na publikację. Pożegnałam się. Potem dogonił mnie samochodem na drodze i powiedział, że zmienia zdanie, bo mi ufa.

Ta już ma dziś troje dzieci

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy