Teraz starsi ludzie często mieszkają ze swoimi dziećmi. Mają tam często tylko pokoik, ale i tak aranżują przestrzeń po swojemu.

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

Umówiłem się z panią, która była najstarsza w miejscowości. Nie zdążyłem – zmarła przed naszym spotkaniem.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

Dzięki temu projektowi zajrzałam do domu, małej chaty, którą często mijam i która zawsze mnie intrygowała.

To była okazja do tego, aby poznać ludzi, z którymi na co dzień pracuję.