Na moje przyjście, założyła strój krakowski i powitała mnie wierszem.

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

Nie było łazienek, nikt nie chorował, nie było grypy żołądkowej, w jednej bańce czysta woda, w drugiej brudna.

Na zdjęciach zamiast telewizorów, coraz częściej są ekrany komputerów. Pokoiki są małe, a ściany puste.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Zawsze pytałam, czy chcą ode mnie w zamian jakieś specjalne zdjęcie, jako prezent.