O! widać drewniane powały, to było zamiast sufitów. Dom był jeszcze kryty strzechą.

A to przecież nasz dom! I ta stara grusza, i rowery, studnia… I nawet majtki się twoje suszą!

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

To było dla mnie wyzwanie. Taki pretekst, aby się sprawdzić, aby pokonać nieśmiałość.

Komuś się powodziło, taki rowerek!

Zróbcie zdjęcia i z tych obrazków, i z kredensu. Bo zaraz tego nie będzie, młode gospodynie tego nie chcą. Kiedyś były dwa rzędy świątków w każdym domu, teraz ludzie już nie chcą. Zmienia się wszystko. Zróbcie zdjęcia, aby zostało na pokolenia, jak to kiedyś było.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Pokazywałem starszym osobom książkę Obecność – bo tam też są sfotografowani starzy ludzie. To ich przekonywało.