Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Moi bohaterowie sami wybierali sobie miejsce do zdjęcia – takie, aby czuli się w nim dobrze.

Bardzo dużo rozmawialiśmy. Ale jak fotografowałem, to milkliśmy, a atmosfera była podniosła.

Fotografowałam pana, który jest wdowcem. Zdjęcie zdjęciem, ale on potrzebował pogadać – więc żeśmy pogadali.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Prosiłam ich, aby byli poważni, nie uśmiechali się – i właśnie wtedy wybuchali śmiechem, nie mogli przestać się śmiać i tak ich fotografowałam.