Sień, izba i komora. Typowa chata w tamtych czasach. Płot się przewalił, to na ławeczce się garnki suszyło.

To syćko nasze na tym zdjęciu. I moja babcia siedzi sobie z wnuczkiem swoim, my pewnie w polu byliśmy.

Ja wtedy miałam 7 lat.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Wszystkie te osoby mnie karmiły – obiady, ciasta, kanapki.

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.