Godzinę czekałam na babcię zanim się przyszykowała.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Zawsze pytałam, czy chcą ode mnie w zamian jakieś specjalne zdjęcie, jako prezent.

Tak jak wtedy mam stanąć? Ze chrztu wtedy przyszliśmy, z kościoła. Teraz córka ma 32 lata.

Wydawało mi się, że sfotografować pięć osób to bułka z masłem. Teraz nie mogę pojąć, jak Zofia Rydet dała radę sfotografować ich tysiące.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Fotografowałam osoby, które znam, nierzadko bardzo dobrze, albo bardzo długo – na przykład 15 lat. Ale nigdy nie byłam u nich w domu.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.