Przyszłam do tej pani, ale zanim zrobiłyśmy zdjęcie, czekałam ponad godzinę – mówiła, że „rychtuje się do fotografii”.

Postanowiłem, że będę fotografował mieszkańców miejscowości, do której niedawno się przeprowadziłem.

Teraz starsi ludzie często mieszkają ze swoimi dziećmi. Mają tam często tylko pokoik, ale i tak aranżują przestrzeń po swojemu.

Ta kołyska nadal jest u nas w domu.

To była niedziela. Gdy przyszłam, ta pani czekała z rosołem na córkę.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

To jest misiek Kuba. Znalazłem go niedawno na strychu.

Dobrze, że nie przyjechałam samochodem – razem piłyśmy „babskie” nalewki.

Jest zupełnie inaczej, gdy osoby pozują w mieszkaniach, które są wynajęte, nie są do końca ich przestrzeniami.

Przez cztery tygodnie fotografowania nosiłam przy sobie codziennie wydruki zdjęć z Zapisu, aby pokazywać je moim bohaterom.