Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Zrobcie, zróbcie… Aby na pokolenia zostało.

Kredens jest rozebrany, bo się rozpadał. To krzesełko się zachowało. Pod śliwką stoi.

Wydawało mi się, że sfotografować pięć osób to bułka z masłem. Teraz nie mogę pojąć, jak Zofia Rydet dała radę sfotografować ich tysiące.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Szkoda, że nie po góralsku. Jak następnym razem będziecie robić, to się przebierzemy

Fotografowałam pana, który jest wdowcem. Zdjęcie zdjęciem, ale on potrzebował pogadać – więc żeśmy pogadali.

Dzięki temu projektowi zajrzałam do domu, małej chaty, którą często mijam i która zawsze mnie intrygowała.

Fotografowałam osoby, które znam, nierzadko bardzo dobrze, albo bardzo długo – na przykład 15 lat. Ale nigdy nie byłam u nich w domu.

Ta już ma dziś troje dzieci