W dzisiejszych czasach kto by to widział mieć w chałupie lep na muchy

Na poczcie jest bezwzględny zakaz robienia zdjęć, trzeba mieć zgodę naczelnika, musiała to zrobić z zaskoczenia.

Starsze osoby często odmawiają zdjęcia. Zofii Rydet było łatwiej, bo sama była starsza.

Nie było łazienek, nikt nie chorował, nie było grypy żołądkowej, w jednej bańce czysta woda, w drugiej brudna.

Ta dziewczyna sama usiadła na łóżku w ten sposób – chciała powtórzyć gest, który zobaczyła na zdjęciu z Zapisu, które jej pokazałem.

Dzięki tym zdjęciom poznaję nie tylko ludzi, ale też siebie.

Miał takie zarąbiste włosy. Wszystkie się w nim kochały.

Dla mnie te spotkania były początkiem mojego własnego, fotograficznego projektu.

Za każdym z tych portretów stoi spotkanie – 2-3 godziny, herbata, ciasto.

Pierwszą rzeczą było wspólne oglądanie zdjęć Zofii Rydet. Opowiadałam o tym, jak ona pracowała, co robiła. I to wszystkich przekonywało.