Z tego, co na tych zdjęciach, nic się nie zachowało, bo była powódź.

Niedawno się przeprowadziłam. Pomyślałam, że to dobry pomysł, aby poznać swoich sąsiadów.

We wiaderku woda, kurczę, a teraz krany…

Ja wtedy miałam 7 lat.

Ja prosto od sprzątania i tak mam do zdjęcia? Wtedy nas więcej było.

Czułam presję czasu. Że on ucieka, więc powinnam się spieszyć.

Zofia Rydet chodziła po chałupach, izbach. Teraz mieszkania są maleńkie – czasami nie sposób tak się odsunąć, aby sfotografować ścianę w tle.

Wydawało mi się, że sfotografować pięć osób to bułka z masłem. Teraz nie mogę pojąć, jak Zofia Rydet dała radę sfotografować ich tysiące.

To prawdziwa gozdowska chałupa.

Zastanawiam się co na te moje zdjęcia powiedziałaby Zofia Rydet – czy zaakceptowałaby je dzisiaj w swoim cyklu?